Deze prachtige “engerd” wordt de Woeste Sluipvlieg genoemd. Het woord “Woeste” verwijst niet naar zijn humeur, maar naar de overvloedige en wilde haren die deze vlieg bedekken. Sterker nog: de Woeste Sluipvlieg is de meest harige van alle sluipvliegen.
Deze haartjes hebben allemaal een functie. Sommige haren fungeren als trillingssensoren, terwijl andere eruitzien als stekels. Als je dichterbij komt, zul je zien dat de vlieg nog veel meer haren heeft, kleine haartjes die zijn hele lichaam bedekken als een vacht.
De Woeste Sluipvlieg behoort tot de familie van de sluipvliegen. In mijn vorige column schreef ik over de Sluipwesp, en de Woeste Sluipvlieg lijkt niet alleen qua naam op de sluipwesp, maar ook qua levenswijze.
Waar de sluipwesp haar eitjes ín haar prooi legt, legt de Woeste Sluipvlieg ze op de bladeren van planten waar haar favoriete prooien zich bevinden. Dit zijn meestal zachte rupsen, maar sommige mensen beweren dat de larven ook andere insecten kunnen eten.
Bij de sluipvlieg gaat dit proces gruwelijker dan bij de sluipwesp. De sluipwesp verdoofd haar prooi, maar de sluipvlieg doet dit niet. De uitgekomen eitjes, die op de bladeren zijn gelegd, worden larven en gaan op zoek naar hun prooi. Ze werken zich een weg naar binnen en eten langzaam het insect van binnenuit op. Uiteindelijk sterft het slachtoffer en komt de Woeste Sluipvlieg tevoorschijn.
De volwassen vlieg zelf is vegetarisch en voedt zich voornamelijk met zoetigheden zoals honingdauw en nectar.
De Woeste Sluipvlieg is wijdverspreid in Nederland, hoewel het een vrij kleine vlieg is van ongeveer een centimeter groot. Met geduld kun je hem echter tegenkomen in bermen naast wegen of weilanden. Mijn favoriete plekken om insecten te vinden zijn de bermen langs boerenland. Daar wemelt het vaak van insecten, en daar kwam ik deze prachtige “engerd” ook tegen.
