Wist je dat er vlakbij een natuurgebied flamingo’s leven? Er is zelfs een lange fiets- en wandelroute naar vernoemd in het grensgebied.
Tussen Winterswijk en Haaksbergen ligt het plaatsje Zwillbroek, dat op de grens met Duitsland ligt en daar bekend staat als Zwillbrock. In Duitsland bevindt zich het Zwillbrocker Venn, een veengebied waar sinds 1983 enkele tientallen flamingo’s verblijven. Het blijft een mysterie hoe de flamingo’s hier terecht zijn gekomen. In de jaren ’70 werden de eerste flamingo’s in het gebied waargenomen. Veel mensen vermoeden dat ze ooit ontsnapt zijn uit dierenparken en zo in dit gebied beland zijn. Dit jaar is ook bekend geworden dat flamingo’s uit Spanje het Zwillbrocker Venn hebben weten te vinden, dit is vastgesteld aan de hand van de ringen om hun poten. Of de flamingo’s van Zwillbrock ook naar Spanje trekken in de winter, is nog niet bekend, maar het zou zeker kunnen gebeuren.
De flamingo is een grote roze vogel met lange poten en een kromme snavel. Hun roze kleur krijgen ze door hun voedsel. Bij de geboorte hebben ze een grijze blauwe kleur. Flamingo’s voeden zich met kreeftjes, slakken en andere kleine waterdieren. Ze jagen deze diertjes naar boven door met hun lange poten door de modder te trappelen. Bij het eten houden ze hun hoofd ondersteboven. Ze zuigen water in hun snavel, waarin de kleine diertjes zitten, en filteren het water vervolgens, waardoor de diertjes achterblijven. De roze kleur krijgen ze voornamelijk door het eten van kreeftjes, die zelf de roze kleur krijgen door het eten van kleine algen.
In het Zwillbrocker Venn zijn verschillende soorten flamingo’s te vinden, waaronder de Chileense, Caribische en Zuid-Europese flamingo’s. Er zijn inmiddels ook hybriden waargenomen, flamingo’s die geboren zijn uit ouders van verschillende soorten. Naarmate de flamingo’s langere tijd in het Zwillbrocker Venn verblijven, worden ze steeds witter. Dit komt doordat ze in het veen geen kreeftjes kunnen eten, wat normaal gesproken hun roze kleur veroorzaakt.
De flamingo’s blijven niet het hele jaar in het Zwillbrocker Venn. In de koude wintermaanden trekken ze naar de Nederlandse kust. Afgelopen jaar waren ze vaak te zien in onze provincie, maar meestal kun je ze vinden in Zeeland en Zuid-Holland, met name in het Grevelingenmeer.
De flamingo is wettelijk beschermd als inheemse vogel.
Toen ik de flamingo’s wilde fotograferen, had ik geluk. Het Zwillbrocker Venn is een relatief groot gebied met duizenden meeuwen en een uitgestrekte route. Soms moet je lang zoeken, maar deze keer vond ik ze direct op het eerste pad. Soms komen de flamingo’s ook even Nederland binnen om te foerageren. Dan lees je in de krant dat ze bijvoorbeeld in de zwemvijver van het Lage Veld zitten of langs de IJssel.
Helaas kon ik geen close-upfoto maken, omdat het erg druk was en ik het niet veilig vond om daar lang te blijven. Ik zag echter wel klepperende flamingo’s, twee flamingo’s die bijna dansend met elkaar aan het baltsen waren. Flamingo’s zijn monogaam en blijven bij hun partner. Ze broeden ook hier hun eieren uit en zo groeit de flamingokolonie gestaag. Er wordt geschat dat er momenteel ongeveer 60-70 flamingo’s in de kolonie zitten. Helaas zijn vorig jaar veel eieren gepakt door vossen, ondanks het omheinde en onder water staande gebied. Dit kwam door de droogte van de afgelopen jaren, waardoor vossen gemakkelijk bij de eieren konden komen. Onderzoekers en beheerders van het Zwillbrocker Venn hebben extra maatregelen genomen om de eieren dit seizoen beter te beschermen.
Vanwege de bijzonderheid van de flamingo’s en hun frequente aanwezigheid in ons gebied, is er ook een route naar hen vernoemd: de Flamingoroute. Deze 70 km lange route loopt door verschillende plaatsen in het grensgebied en biedt ook de mogelijkheid om flamingo’s te spotten. Ik moet er wel bij zeggen dat ik de flamingo’s buiten het Zwillbrocker Venn nog niet heb gezien, dus de kans om een groepje flamingo’s langs de route te zien, lijkt me vrij klein. Desalniettemin is het een prachtige route die zeker een bezoek waard is.
